شکرپاره های کودکی

پسرم ، عمرم

من و بابایی عاشق وقتی هایی هستیم که داری برای خودت بازی میکنی و با خودت حرف می زنی. انگار توی دنیای دیگه ای....

نیم ساعتی هست که دارم نگاهت می کنم...

اسکیپر ....

شما دونفر برین،موفق باشین....

دوست من بیا .....

این مشکل من نیست...!

بزار کمکت کنم.....

سرعت عمل زیاد، زود باشین.....

اینجا آتیش گرفته! صدای گریه الکی و هزار تا جمله دیگه که با خودت رد و بدل میکنی ...

سیر نمی شم از نگاه کردنت ،

سیر نمی شم از دیدن عکس های کودکانه هات ،هیچ وقت رنگ تکرار نمی گیرن.

همیشه شادباشی دلبندم 

بعد از مدت ها که اصلاً بروی پازل هات نگاه هم نکرده بودم و مادرم تقریباً جمع شون کرده بود تا وقتی دیگر که دوباره جذاب بشن،  پازل مک کوئین دوباره چند روزی محبوب دلم شد... 

مامانم چند روز پیش سری هواپیماهای داستی و دوستانش رو توی یه مغازه دید و کلی هم ذوق کرد. خیلی دوست داشت که بخره. ولی جلوی خودشو گرفت هم بخاطر انفجار غریب الوقوع اتاقم از اسباب بازی و همین که می خواست خلاقیت داشته باشم و با همین گیره های لباس هم بتونم بازی کنم و هر بار یه مدل هواپیمای جدید بسازم، البته تا حدودی هم موفق شد و الان خودم یادگرفتم که چطوری با گیره ها هواپیما بسازم و هربار هم یه مدل جدیدش رو درست میکنم.

ما میگیم کوت کوت  مثلاً داستی یه هواپیماست که جلوش کوت کوت داره.

این هم تونل و پمپ بنزین من که ایده اولیه اش رو از وبلاگ دوست عزیزم آیدین جون گرفتیم. بعد از مدت ها که بدلیل نیت ساخت تونل  کلاً هرگونه جعبه خالی کمیاب شده بود ، بلاخره یه جعبه کوچیک پیدا شد و ما هم صاحب این مجموعه شدیم.

این هم پنهان شدن یه پسر بچه سه ساله در بازی قائم موشک.

بیخود نیست که عمو محمد همون عموییه که خیلی دوست اش دارم.

از اول بهمن ماه بصورت کاملاً انحاری  وظیفه خطیر غذا خوردن به خودم سپرده شد . این اولین وعده غذایی که بصورت کاملا مستقل خورده میشه. البته قرمه سبزی بودن غذا در انجام این پروژه از مهم ترین عوامل بود. این روزها قرمه سبزی غذای محبوب منه درست مثل یک مرررررد اصیل ایرانی!!!

مهراد : آخه مامان من بگم که تو غش می کنی.

مامان مهری :

من : خواهش میکنم امکان وظیفه بود. بعله امکان وظیفه ! همون انجام وظیفه.

دوستون داریم