مهراد لبخند زیبای خدا

    خردادی اَم   از گذشته های دور خرداد ماه برای ما یادآور امتحان بوده و هست ، مادر من همیشه دلش برای متولدین این ماه میسوخت چون وقتی کوچیک هستن که مراسم تولدشون درست میوفته وسط امتحاناتُ و ملت همه در حال آمادگی برای امتحان هستن یا در اوج امتحانات و یا تازه امتحانات تموم شده و کسی حسش رو نداره بره تولد.!.. خودشون هم که به سن مدرسه میرسن دیگه نور علی نور میشه. تازه بگذریم که تقریباً  توی این فصل  هر 4 سال یه جام جهانی فوتبال و هر دو سه سالی یه انتخابات داریم که برگزار میشن. پس حسابی دستتون اومد که چه شیر تو شیریه این خرداد ماه و چرا مامانم دل خوشی از این ماه نداشته. تنها نکته مثبت برای مامانم این بو...

سلام به همه دوستان گل و مهربون. ما تو جشنواره نی نی وبلاگ شرکت کردیم. اگه لطف کنید و عدد 40 رو  به شماره 1000891010 پیامک کنین ، خیلی خیلی خوشحال میشیم و  قدردان این محبت شما هستیم  ...

سی و پنج ماه گذشت و کمتر از یه ماه دیگه به رزوی میرسیم که من متولد شدم.  سومین خرداد جمع سه نفری ما. این روزها برای همه ما روزهایی است تکرار نشدنی. هر روز که با بکاربردن کلمه ای جدید مادر و پدرم رو به وجد میارم. غروب هایی که همراه با مامانم  که گاهی برای خرید و  تفریح و گاهی هم کلاس بیرون میریم. شب هایی که تمرین خوابیدن مستقل رو داریم و من میپرم پشت پنجره و میگم ببین هوا بهاریه ! و با سوال های بی امان از خوابیدن طفره میرم . روزهایی که به مدد سری برنامه های نوروزی کلاه قرمزی هنوز عید توی خونه ماست و من هر روز باید چند قسمتی رو ببینم و به لطف کلاه قرمزی عزیز ، با دیدن رامبد جوان در برنامه خندوانه به وجد میام...

روزی روزگاری دختری بود 14 ساله از خانواده ای سطح متوسط به بالا که فقط یه برادر  بزرگتر داشت . ناز دختر خانه و  عزیز دل فامیل بود . شخصیت آرام و مهربانی داشت و کسی تا به حال صدای بلند او رو نشنیده بود. با این حال نوجوان بود و روحیات خاص نوجوانی رو هم داشت. نمونه اش این که یک بار دخترک ما به خاطر موضوعی کم اهمیت یکسال تمام با یکی از همکلاسی هایش قهر کرد و حرف نزد. به خیال خودش منطقی داشت قوی و معتقد بود وقتی دو نفربا هم دعوا میکنند  و حریم ها شکسته میشود ،دیگر راهی برای برگشت نیست.  آن روزها پدر دختر ما همچون راننده ای شخصی برای آوردن دخترک  از کلاس و مدرسه  به دنبالش می رفت. ولی دختر مغرور ما این محبت را فق...

    مهراد  2 سال و 10 ماهه  در حال ماشین بازی بابا مهرداد: مهراد گلی بیا یه بوس چسبونکی بده . من : نمیدم بابا مهرداد : بیا دیگه ... من : جون مادرت نمیدم. بابامهرداد :    ***** ظهر ، تو ماشین در حال برگشت از سرکار مامان: مهراد امروز با رها بازی کردین ؟ من : آره مامان : رها چی کار میکرد؟ من : شیطون بازی  مامان : شما چی کار میکردی ؟ من: ماشین بازی  ***** یه بعد ازظهر بهاری بعد از سه ساعتی خواب من: مامان، ما نی نی نداریم !. بریم نی نی بخریم . مامان مهری :    من : یه دختر بخریم ، یدونه ...

تا چند سال پیش که مادرم نگرانم میشد درکش نمیکردم ، گاهی هم عصبانی میشدم که بابا من دیگه بزرگ شدم. ولی الان دو سال و ده ماهه که خووووب میفهمم مادرم چه حسی داشته و چرا الان موهاش سپیده. من مادری دارم از جنس بلور . مادری که نه تنها مادرمه بلکه خواهر و رفیق ام هم هست. مادری که همه دارایی اش تو دنیا دو تا بچه اشه... مادری که اگر روزی یه بار صداش رو نشنوم دیوووونه میشم. مادری که از رفتن ترسی نداره و تنها دغدغه این روزهاش تنهایی من بعد از خودشه .  شاید خیلی هاتون ندونین ولی من خواهری ندارم. بهمین خاطر از همون اول اگه حرف دلی بود محرمش مادرم بود. هرچند که آدمی نیستم که خیلی بگم چون میدونم اینجوری با سبک شدن خودم بار غصه های مادرم...